De kattenbakoorlog

DSC05976

‘Nelson is een volwassen kat nu. Hij heeft behoefte aan zijn eigen ruimte en hij wil de kattenbak gewoon niet meer delen met zijn zus.’ De dierenarts verzekerde me dat de plasjes naast de bak van Nelson geen medische oorzaak hadden. Het was een sociaal probleem. En een extra kattenbak zou het oplossen.

Ik heb niet zo’n groot huis, maar er zat niets anders op. Op alle kattenwebsites wordt bij binnenkatten aangeraden om ‘het aantal katten plus één’ aan te houden voor de hoeveelheid kattenbakken. Drie van die lelijke stinkdozen in mijn huis gaat me te ver, maar een extra bak moest lukken. En zo geschiedde.

Toen J met de nieuwe kattenbak de voordeur binnenkwam, sprong Nelson er al bovenop, voordat de bak op de grond was gezet. Hij zat er al in voordat we er überhaupt kattengrind in hadden gedaan. Helemaal in zijn nopjes. Zodra het grind erin zat, volgde een uitgebreide graafsessie. Af en toe kwam Nelson er weer even uit, om er een minuut later weer in te gaan en weer te gaan graven en zijn ding te doen.

Was het nu dan echt opgelost? Was het zo gemakkelijk? Uiteraard niet, want toen… ontdekte Pip de bak.

Terwijl Nelson weer bezig was in zijn nieuwe paleis, stak Pip haar kop door het deurtje. Dit werd niet gewaardeerd. Nelson stak onmiddellijk zijn poot naar buiten om Pip weg te slaan.

Maar Pip gaf niet op. Zodra Nelson zijn paleis had verlaten, ging Pip naar binnen. Een verkeerde beslissing. Zodra ze eruit kwam, rende Nelson haar achterna en sprong bovenop haar. Dit was niet het speel-vechten dat ze normaal deden. Dit was iets anders. Pip gaf zich gelijk over. Ze lag bevend op haar rug.

Pip probeerde steeds te ontsnappen, maar Nelson bleef haar achterna rennen. Hij beet haar in haar nek en haren vlogen door de lucht. Pip begon te blazen en bleef op haar rug liggen, maar Nelson bleef haar aanvallen. Hij dreef haar onder een kastje en bleef ervoor zitten. Telkens als Pip haar snuitje onder de kast vandaan stak, sloeg hij haar. Dit was serieus.

Snel googlede J en ik op ‘vechtende katten’ en ‘nieuwe kattenbak’. Op alle websites stond hetzelfde: ‘haal vechtende katten nooit uit elkaar’ en ‘een nieuwe kattenbak is een territoriale kwestie.’ Het was een strijd die gestreden moest worden. Een oorlog die uitgevochten moest worden.

Na een tijdje liep Nelson weg bij het kastje en even later durfde Pip zich weer te laten zien. Terwijl Nelson bij het drinkbakje zijn dorst leste, liep Pip voorzichtig naar hem toe en begon ze zijn kop te likken. Nelson was degene die iets goed te maken had, maar Pip leek sorry te zeggen.

Een half uur later lagen ze weer naast elkaar op hun favoriete kleedje. De volgende ochtend vond ik voor het eerst in maanden geen geel plasje naast de kattenbak.

Klik hier voor meer kattenblogs.

Kattenlogica

Nelson en Pip zijn al meerdere malen bij de dierenarts geweest en het was eigenlijk nooit een probleem om ze in het reismandje te krijgen. Meestal liggen ze er van tevoren al in te slapen en zo niet, dan leg ik er een snoepje in en dan zitten ze zo gevangen.

Gisteren moesten we voor de jaarlijkse check-up met twee katten tegelijk naar de dierenarts. Nadat we Nelson met gemak in het mandje hadden opgesloten, rook Pip ineens onraad en ging ze er vandoor. We hebben haar door het hele huis achterna gezeten en toen ik haar uiteindelijk ving, voelde ik dat haar hart als een gek tekeer ging. Zo zielig! Met veel geweld duwden we haar in het mandje.

Bij de dierenarts ging gelukkig alles goed. Ze hebben de benodigde prikjes gehad en moesten op de weegschaal. Nooit een fijn moment. ‘Ik heb gewoon zware botten!’ zei Pip met haar verbaasde blik, maar de dierenarts was onverbiddelijk: ze is een beetje te zwaar…

In een hoekje van de kamer staan de reismandjes klaar om weer opgeborgen te worden. Mijn eigen mand gaat mijn berghok weer in en de geleende mand moet terug naar de buren.

Drie keer raden waar Pip de hele dag al zit…

DSC05616

Hiep hiep hoera!

DSC01364 kopieDSC02309DSC04069

Nelson en Pip waren 20 mei jarig! Ze werden 1! Bij een verjaardag horen cadeautjes. J was naar de dierenwinkel geweest en had fantastische speeltjes gekocht. Een tunnel waar ze doorheen kunnen lopen of in kunnen liggen en een muisje met veren aan zijn staart. Hij deed zijn tas open om de cadeaus eruit te pakken… en Nelson griste het muisje eruit. Het speeltje zat nog vast aan de kartonnen verpakking, maar dat vond hij niet erg. Hij nam het in zijn bek en rende er mee door het huis om uiteindelijk in zijn favoriete hoekje bij de voordeur te gaan zitten en te grommen als iemand in de buurt kwam.


Continue reading

In de lappenmand

Een paar dagen lang was ik niet fit. Eerst was ik in ontkenning en probeerde ik door te werken, uiteindelijk volgde de acceptatie en het uitzieken op de bank. Slapen en 24 seizoen 2 kijken. Nelson en Pip hielden me gezelschap. En molden het huis. Ze haalden vloertegels los en waren ineens vergeten waar de kattenbak stond. Ik denk dat ze in de war waren en niet snapten waarom ik op de bank lag de hele dag… Ik ben inmiddels weer redelijk beter. En Nelson en Pip snappen het allemaal weer.

DSC04448

DSC04461

DSC04465

DSC04468

DSC04469

DSC04470

DSC04473

DSC04477

Eerste Paasdag: een verhaal van verlossing

DSC04221Mijn balkon aan de voorkant van mijn huis is een paradijs vol mooie bloemetjes. Op eerste Paasdag, een prachtige zondagochtend, besluit ik met mijn bakje yoghurt met aardbeien buiten te gaan zitten.

De katten zitten er ook graag, maar die moet ik goed in de gaten houden en steeds weer wegtillen van de rand. Ik wil even rustig met mijn ogen dicht van de stilte en de zon genieten, dus ik doe de balkondeur dicht en laat de katten er niet bij.

Muurvast
De katten zijn het er niet mee eens en vooral Pip mauwt en krabt aan de deur. Na vijf minuten geeft ze het op. Als ik na een tijdje besluit om weer naar binnen te gaan om een kop koffie te pakken, krijg ik de deur niet open. Dat is vreemd, denk ik. Er zijn twee deuren naar mijn balkon. Ben ik dan misschien via de andere deur gegaan? Nee. Ook die zit dicht. Ik trek en trek en trek aan de deur en kom erachter dat de bovenkant en het midden meegeven maar dat hij aan de onderkant muurvast zit.

Continue reading