De verborgen taal van bloemen

de-verborgen-taal-van-bloemenDe verborgen taal van bloemen is een van de meest indrukwekkende romans die ik de afgelopen tijd heb gelezen. Ik had slechts een paar dagen om het boek te lezen, voordat ik auteur Vanessa Diffenbaugh ging interviewen, maar dat kostte me totaal geen moeite. Het onderwerp – pleegzorg – doet misschien anders vermoeden, maar De verborgen taal van bloemen is een ware pageturner. Ook is het uitstekend vertaald (door Maaike Bijnsdorp en Lucie Schaap). Echt een aanrader dus!

Lees hier mijn interview met auteur Vanessa Diffenbaugh:

Vanessa Diffenbaugh over haar roman De verborgen taal van bloemen

 

‘Er klopt niets van het pleegzorgsysteem in Amerika’

Het harde leven in de pleegzorg en de romantische taal van bloemen. Twee werelden die mijlenver van elkaar af lijken te liggen, maar die verenigd worden in De verborgen taal van bloemen, de debuutroman van Amerikaanse auteur Vanessa Diffenbaugh. De roman is een wereldwijd succes en al aan achtentwintig landen verkocht. Uiteraard brengt Diffenbaugh tijdens haar tour ook een bezoek aan het land van de tulpen en vertelt ze ons alles over haar intrigerende roman.

Vanessa Diffenbaugh heeft twee biologische kinderen van drie en vier jaar oud en twee pleegkinderen, die allebei al studeren. Zij en haar man werkten allebei met risicokinderen en zagen hoe schrijnend de situatie van pleegkinderen vaak is. ‘Het is in Amerika echt anders dan in bijvoorbeeld Nederland. Hier zijn er over het algemeen voldoende pleeggezinnen, maar in Amerika is er een groot tekort. Kinderen belanden bij gezinnen met meer dan zes kinderen of in tehuizen. Zodra ze achttien zijn, staan ze er alleen voor en dan gaat het vaak mis,’ aldus Diffenbaugh. Ze noemt een aantal schokkende cijfers: ‘Zodra pleegkinderen achttien zijn, wordt vijfentwintig procent dakloos, zit vijfentwintig procent binnen twee jaar in de gevangenis en krijgt zestig procent van de vrouwen binnen vier jaar kinderen. Die kinderen hebben twee keer zo veel kans om ook in de pleegzorg te belanden. Er klopt niets van het pleegzorgsysteem in Amerika: het systeem laat onze kinderen in de steek.’ Met haar roman wil Diffenbaugh de problematiek op de kaart zetten. Ze hoopt dat de discussie over het systeem weer op gang komt. Hoofdpersoon Victoria lijkt – gelukkig – in niets op Diffenbaugh’s eigen pleegkinderen, maar staat wel symbool voor heel veel andere gevallen.

Flashbacks
De verborgen taal van bloemen begint op de achttiende verjaardag van hoofdpersoon Victoria Jones. Ze is als baby door haar moeder in de steek gelaten en bracht haar jeugd door in tehuizen en pleeggezinnen. Als ze negen jaar oud is, lijkt ze eindelijk geluk en liefde te vinden bij pleegmoeder Elizabeth, die haar de taal van bloemen leert. Maar er gebeurt iets vreselijks, iets waar Victoria zelf schuld aan heeft, waardoor ze toch weer wordt weggehaald. De achttienjarige Victoria, die er helemaal alleen voorstaat, wordt door een toevallige ontmoeting weer geconfronteerd met wat er bij haar pleegmoeder Elizabeth destijds is gebeurd. In de roman wisselen flashbacks en het heden elkaar af en wordt het voor de lezer langzaam maar zeker duidelijk wat er precies is gebeurd.

Prince William en Kate Middleton
Het harde leven in de pleegzorg en de romantische Victoriaanse taal van bloemen lijken niet zo veel met elkaar te maken te hebben. Toch wist Vanessa Diffenbaugh zeker dat ze de taal van bloemen wilde gebruiken in haar roman: ‘Ik had als kind een prachtig geïllustreerd boek uit de negentiende eeuw. Ik was dol op dat boek en ik gebruikte de betekenis van bloemen in gedichten die ik schreef, net als ze in de negentiende eeuw deden.’ De taal van de bloemen werd in de Victoriaanse tijd gebruikt door geliefden om geheime boodschappen aan elkaar door te geven. Iedere bloem heeft een andere betekenis. Kamperfoelie voor toewijding, azalea’s voor hartstocht en tulpen voor liefdesverklaringen. De oude bloementaal is tegenwoordig bij bijna niemand meer bekend, maar bij de bruiloft van Prince William en Kate Middleton bijvoorbeeld, werd er wel degelijk rekening mee gehouden.

Goudsbloemen staan voor verdriet
De verborgen taal van bloemenis alles behalve een lieflijk, romantisch verhaal over bloemen. Victoria, die door haar traumatische jeugd problemen heeft met het uiten van haar emoties, gebruikt de taal van de bloemen om uitdrukking te geven aan haar eigen woede en wantrouwen. Ook ontdekt ze tijdens haar baan bij een bloemist dat ze echt iets voor andere mensen kan betekenen met haar prachtig samengestelde boeketten. Diffenbaugh: ‘Ik had een manier nodig waarop zij als personage kon groeien. Victoria is niet opgegroeid met liefde en mensen die van haar hielden. Ze heeft zich nooit gehecht aan haar verzorgers. Ze is verder zo hard en teruggetrokken, maar toch heeft ze een prachtige, romantische manier om te communiceren. De roman gaat over tot bloei komen, over kunnen groeien zonder wortels. Vandaar dat het voor mij de perfecte match leek.’
Achterin de roman staat een uitgebreide bloemenlijst met betekenissen. Diffenbaugh zegt dat ze na het schrijven van dit boek op een andere manier naar bloemen kijkt. Ze merkt dat veel lezers hetzelfde hebben: ‘Ik hoor vaak dingen als: “Mijn moeder had haar hele tuin vol goudsbloemen en ze voelde zich altijd ellendig!” Goudsbloemen staan namelijk voor verdriet.’

Succes
De Amerikaanse uitgever van Diffenbaugh heeft besloten haar boek daar pas in augustus uit te brengen. Maar nog zonder dat bekend was hoe het boek het daar zou doen, is het al aan achtentwintig landen verkocht. Diffenbaugh is overweldigd door het succes: ‘Toen ik dit boek schreef, nog geen jaar geleden, zat ik thuis met mijn vier kinderen in Sacramento, Californië. Zodra mijn baby’s sliepen, schoof ik de vieze luiers aan de kant om aan mijn roman te werken. Ik denk dat mijn man en mijn moeder dachten dat ik het zou verkopen voor honderd dollar of zo. Ik hoopte eigenlijk gewoon dat het uitgegeven zou worden. Dat was mijn enige doel. En nu zit ik hier gewoon in Amsterdam met journalisten te praten, dat is toch ongelofelijk!’ Een verklaring voor het succes is wellicht het thema van de roman. Diffenbaugh: ‘Het gaat over moeders en dochters en over hoe moeilijk het is om liefde te geven als je nooit liefde hebt gekend. Dat is overal zo, ongeacht je achtergrond.’

Niet op internet
De verborgen taal van bloemen lijkt tijdloos. Nergens vindt de lezer een indicatie in welke tijd het zich afspeelt. En ook al is Victoria een achttienjarig Amerikaans meisje, ze heeft geen mobiele telefoon en zit niet op internet. Diffenbaugh: ‘Daarmee wilde ik laten zien dat Victoria aan de rand van de maatschappij leeft. Ze is letterlijk afgesloten van de rest van de samenleving. Ook is het personage van haar pleegmoeder Elizabeth erg ouderwets. Ze woont met Victoria op een boerderij en ze gaan nooit eens naar de snackbar of naar de supermarkt voor een magnetronmaaltijd. Omdat dit de enige liefde is die Victoria ooit heeft gekend, is ze denk ik op die manier blijven leven.’

Keukenhof
Diffenbaugh heeft haar twee jongste kinderen en haar assistent meegenomen naar Nederland. Uiteraard stond een bezoekje aan de Keukenhof op het programma: ‘Dat was echt fantastisch. De tulp is een van mijn favoriete bloemen. Ook ontdekte ik hier in Amsterdam de bloemenmarkt. Wat ik zo leuk vind aan Nederland, is dat je echt overal bloemen ziet. In Amerika is dat niet zo. Ik denk dat wij het te ouderwets en te romantisch vinden.’
Een handjevol Amerikaanse recensenten heeft Diffenbaugh’s roman al gelezen voordat het daar officieel uitkomt en de eerste reacties zijn lovend. Ook is er al interesse getoond in de filmrechten. Diffenbaugh is momenteel bezig met haar tweede roman. Ook is ze een stichting begonnen om pleegkinderen in Amerika te helpen.

Vanessa Diffenbaugh – De verborgen taal van bloemen. Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum. ISBN 9047516850. € 19,99. (klik op de link om te bestellen)

10 thoughts on “De verborgen taal van bloemen

  1. “Ook is ze een stichting begonnen om pleegkinderen in Amerika te helpen.”

    Wat gaaf. Ik ga dit boek zeker lezen!

    Ik hoorde laatst bij Dr. Phil (ja, dat kijk ik af en toe, dus? haha) ook al over die slechte pleegzorg. Veel mensen zouden kinderen in huis nemen vanwege de financiële bijdrage die ze daarvoor krijgen. Als de kinderen 18 jaar worden, valt die bijdrage meteen weg, terwijl die kinderen nog op school zitten op die leeftijd. Zo vallen ze tussen wal en schip.

  2. Geweldig boek, bijna in een adem uitgelezen.
    Is er een lijst van bloemen (bv Exell) zoals die achter in het boek staat?

  3. Beste Rose-Marie, ik heb het boekje ‘De Victoriaanse taal van bloemen’ vertaald, dat naar aanleiding van de roman is uitgekomen. Daar staat een uitgebreide lijst in. groet, Elsbeth

  4. Super mooi verhaal! In een weekend heb ik het boek uitgelezen.
    Voordat ik dit boek gelezen had, was ik al gek op bloemen, maar nu al helemaal. Ik heb gelijk van een aantal bloemen al de betekenis opgezocht!

  5. Pingback: Waarom ik niet gevraagd wordt om een “bloem lezing” te verzorgen. « De lerende docent.

  6. Het lijkt me een heel mooi boek! Ook goed dat er aandacht besteed wordt aan het onderwerp pleegzorg! Er moet me alleen wel even iets van het hart. De positie van pleegkinderen is in Nederland toch ook niet zo optimaal hoor, de uitspraak dat in Nederland wel voldoende pleeggezinnen zijn is niet waar. Ook hier is er een tekort aan, jammer genoeg.

  7. Pingback: Ik ga op vakantie en ik neem mee… een boek! | Elsbeth schrijft

  8. Ik houd van dit boek, echt geweldig! Ik heb de lijst wel, maar ik ben nu specifiek op zoek naar de betekenis van de hortensia. Ik vind de betekenissen die in dit boek gegeven worden toch wel de mooiste. Ik kan de betekenis niet vinden: Iemand wel gezien?

Leave a Reply to Rose-Marie Cancel reply

Your email address will not be published.

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>